Pranimi është një shprehje e pëlqimit të njërës palë për përfundimin e një marrëveshjeje mbi kushtet e propozuara nga pala tjetër. Pranimi, i cili përmban kushte shtesë, është një ofertë e re.
Pranimi është një nga fazat e lidhjes së një kontrate. Kontrata konsiderohet e lidhur me marrjen e pranimit. Ekzistojnë dy sisteme që e interpretojnë këtë çështje ndryshe. Në Gjermani, Itali, Francë, kontrata lidhet në momentin që ofertuesi merr pranimin. Në SHBA, Angli dhe Japoni - në momentin e dërgimit të pranimit në kutinë postare të ofruesit. Qasja e fundit quhet "teoria e kutisë postare". Nëse pranimi merret me vonesë, por është dërguar nga adresa në kohë, atëherë kontrata konsiderohet e përfunduar. Një pranim i tillë nuk konsiderohet i vonë, prandaj, nuk ka pengesa për lidhjen e një kontrate. Përjashtimet janë rastet në të cilat njëra palë ka marrë një njoftim të pranimit të ofertës me vonesë dhe menjëherë njofton palën tjetër që ka dërguar njoftimin e specifikuar të pranimit. Sipas ligjit rus, pranimi duhet të jetë i plotë dhe i pakushtëzuar. Nëse merret një përgjigje në lidhje me pëlqimin për të lidhur një marrëveshje me kushte të tjera ose me kushte të ndryshme nga ato të specifikuara, atëherë marrëveshja njihet si e pa përfunduar deri në zgjidhjen e mosmarrëveshjes. Ekzistojnë disa forma të pranimit. Së pari, një përgjigje me shkrim me faks, telegraf dhe mjete të tjera të komunikimit. Së dyti, një ofertë publike, për shembull, vendosja e mallrave në vitrinat e dyqaneve. Në këtë rast, pranimi do të jetë pagesa për mallrat nga blerësi. Së treti, veprimet e tjera të palës tjetër sipas kontratës njihen gjithashtu si pranim. Për shembull, blerja e një bilete në një trolejbus, plotësimi i një karte konsumatori. Së katërti, pranimi është kryerja e veprimeve të caktuara brenda periudhës së caktuar nga kontrata. Këto veprime quhen implicite. Forma e fundit e pranimit shpesh përdoret në qarkullimin e pronave. Gjithashtu, pranimi mund të shprehet me heshtje. Heshtja për më shumë se 10 ditë njihet si pranim.
