Divorci është një sfidë serioze jo vetëm për bashkëshortët, por edhe për fëmijët e tyre. Procedura për divorc rregullohet nga kodi i familjes i Federatës Ruse. Gjithashtu, ligji është krijuar për të mbrojtur fëmijët në mënyrë që situata e tyre të mbetet sa më e qëndrueshme që të jetë e mundur, dhe ndryshimet në familje të mos lënë gjurmë serioze në të ardhmen e tyre.
Udhëzimet
Hapi 1
Procedura e divorcit në një familje ku ka një fëmijë të mitur kryhet vetëm në gjykatë. Çështja se me kë do të qëndrojnë fëmijët gjithashtu do të shqyrtohet veçmas në gjykatë.
Hapi 2
Bashkëshortët mund të vijnë në mënyrë të pavarur në një marrëveshje se me kë do të qëndrojë fëmija dhe ku do të jetojë. Nëse një marrëveshje nuk hartohet, çështja vendoset nga gjykata bazuar në të dhënat e disponueshme për secilin prej prindërve. Gjithashtu, gjykata mund të ndërhyjë në çështjen e vendbanimit të mëtejshëm të fëmijës.
Hapi 3
Pasi të ketë mbushur moshën 10 vjeç, fëmija ka të drejtë të shprehë mendimin e tij në gjyq se me cilin nga prindërit do të preferonte të qëndronte. Sidoqoftë, vendimi i një djali ose vajze nuk mund të merret parasysh nëse ai nuk është në gjendje të shpjegojë arsyet pse ai refuzon të jetojë me nënën ose babanë e tij.
Hapi 4
Vendimi për të lënë një fëmijë me një nga prindërit bazohet në lidhjen e tij, moshën, cilësitë personale të prindërve, marrëdhëniet midis tyre dhe fëmijës, si dhe aftësinë e secilit prej anëtarëve të familjes për të krijuar kushte për më tej zhvillimi
Hapi 5
Nuk ka rregulla të veçanta, sipas të cilave një fëmijë mbetet vetëm me nënën ose me babanë. Pas një divorci, secili prej prindërve ka të drejtë të rrisë fëmijën e tij dhe të komunikojë me të. Të dy prindërit kanë barazi ligjore.
Hapi 6
Prindërit mund të hyjnë në një marrëveshje për mënyrën e komunikimit me fëmijën. Nëse nëna ose babai që jeton me fëmijën ndërhyn në zbatimin e kësaj marrëveshjeje, atëherë fëmija mund të transferohet te prindi, i cili, me urdhër të gjykatës, jeton i ndarë.
