Legjislacioni civil i Federatës Ruse parashikon koncepte të tilla si pjesa e përbashkët dhe pasuria e përbashkët e përbashkët. Në rast të pronësisë së përbashkët, e drejta e pronësisë mbi çdo pronë i përket dy ose më shumë subjekteve nga aksionet. Rezulton se në rast të pronësisë së përbashkët, secili prej subjekteve ka një pjesë të caktuar në pronësinë e pasurisë. Madhësia e aksionit përcaktohet me ligj ose me marrëveshje të palëve. Nëse aksionet nuk janë specifikuar, atëherë ato konsiderohen të barabarta.
Udhëzimet
Hapi 1
Nëse palët nuk kanë rënë dakord ndërmjet tyre, atëherë secili nga pjesëmarrësit mund të paraqesë kërkesë në gjykatë me një kërkesë për të ndarë pjesën e tyre nga prona e përbashkët. Duhet të mbahet mend se mund të kënaqet nëse pjesa mund të dallohet në natyrë. Nëse është e pamundur të bëhet kjo, atëherë njësia ekonomike që ka deklaruar kërkesën për të ndarë një pjesë nga pasuria e përbashkët do të jetë në gjendje të marrë një shumë të caktuar parash ose kompensim tjetër për vlerën e pjesës së saj në një pronë të tillë. Kur deklarojnë një kusht për t'i paguar atij kompensim, pjesëmarrësit e tjerë janë të detyruar t'i paguajnë atij koston e pjesës së tij. Shuma e kompensimit monetar përcaktohet me marrëveshje të palëve, dhe në mungesë të pëlqimit, nga gjykata me kërkesë të kërkuesit. Shuma e kompensimit duhet të korrespondojë me vlerën e tregut të pronës së përbashkët në kohën e mosmarrëveshjes. Gjykata është e detyruar të marrë parasysh mendimin e ekspertit, rrethanat e tjera që do të jenë të rëndësishme për një çështje të veçantë.
Hapi 2
Kodi Civil i Federatës Ruse parashikonte një përjashtim nga rregulli i përgjithshëm, d.m.th. pagesa e kompensimit me pëlqimin e subjektit që ka bërë një kërkesë të tillë është e mundur kur pjesa e tij në pasurinë e përbashkët është e parëndësishme, është joreale ta ndajë atë, subjekti nuk ka interes të përdorë pasurinë e përbashkët. Nëse vërtetohen këto tre rrethana, atëherë gjykata, në mungesë të pëlqimit të këtij pjesëmarrësi, mund të urdhërojë pagesën e dëmshpërblimit në vend të alokimit të një pjese në pronën e përbashkët në natyrë.
Hapi 3
Një situatë e ngjashme lind kur një njësie ekonomike të tillë i është akorduar prona në një shumë më të madhe ose më të vogël se madhësia e pjesës së saj në pasurinë e përbashkët. Kjo diferencë në pronën e alokuar do të zbutet nga pagesa e një shume të përshtatshme parash ose kompensimi tjetër. Meqenëse kjo mospërputhje mund të jetë si në drejtim të rritjes së pjesës, ashtu edhe në drejtim të zvogëlimit, atëherë ose njësia e dalluar ose pjesëmarrësit e tjerë në pasurinë e përbashkët (në varësi të rrethanave të rastit të veçantë) do të jenë të detyruar të paguajnë kompensim monetar.